چيزهائي كه روزه را باطل مي كند

مبطلات روزه ده چيز است:

1 ـ خوردن.

2 ـ آشاميدن.

3ـ نزديكي كردن با همسر.

4 ـ استمناء، يعني: با خود كاري كند كه از او مني خارج شود.

5 ـ باقي ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا طلوع صبح (عمدا).

6 ـ اماله كردن با چيز مايع.

7 ـ رساندن گرد و غبار غليظ به حلق.

8 ـ قي كردن عمدي.

9 ـ دروغ بستن به خدا و رسول و يا يكي از امامان (عليهم السلام).

0 ـ فرو بردن تمام سر در آب.

چيزهائي كه قضاء و كفاره دارد

آن دسته از مبطلاتي كه موجب قضا و كفّاره هردو مي شود عبارت است از:

1 ـ خوردن عمدي.

2 ـ نوشيدن عمدي.

3 ـ جماع عمدي.

4 ـ استمناء عمدي.

5 ـ باقيماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح عمدا.

6 ـ اماله كردن با چيز مايع.

7 ـ رساندن گرد و غبار غليظ به حلق عمدا (احتياطا).

8 ـ قي كردن عمدي ـ البتّه در بعضي اختلاف فتوي وجود دارد

احكام مسافر

براي مسافر روزه گرفتن جايز نيست، و تفصيل مسئله، در اين چند صورت است:

1 ـ در صورتي كه مسافر پيش از ظهر سفر كند، و پيش از ظهر به وطنش يا محل اقامتش بر نگردد، بايد روزه آن روز را بخورد.

2 ـ در صورتي كه بعد از ظهر مسافرت كند، بايد روزه آن روز خود را تمام كند.

3 ـ در صورتي كه مسافر پيش از ظهر از سفر برگردد، و به خانه يا محلّ اقامت خود برسد، اگر قبلا در سفر افطار كرده باشد، روزه نيست، و در منزل خود هم مي تواند بقيه آن روز را غذا بخورد، ولي بعد از ماه رمضان به جاي اين روزي كه خورده است يك روز قضا مي گيرد، و در صورتي كه در سفر كاري كه روزه را باطل كند انجام نداده باشد، واجب است روزه را بگيرد و جزء روزه ماه رمضان حساب مي شود.

4 ـ در صورتي كه مسافر بعد از ظهر از سفر باز گردد، بايد روزه را بخورد، و پس از ماه يك روز به جاي آن روزه بگيرد.

5 ـ مسافر در صورتي مي تواند در سفر روزه را بخورد كه شرائط قصر در سفرش تمام باشد، همانگونه كه در جزوه نماز يادآوري كرده ايم.

6 ـ در احكام گذشته محل اقامت ده روزه با وطن فرقي ندارد.
7 ـ پاره اي از موارد در سفر هم مي توان روزه گرفت، همان گونه كه در رساله هاي عمليّه يادآوري شده است.